Francuski polityk Robert Schuman chciał, by Europa była federacją podobną do państwa. Winston Churchill chciał budować Europę na wzór Stanów Zjednoczonych. Charles de Gaulle chciał luźnego związku państw zwanego Europą Ojczyzn, w których główną rolę grałyby samodzielne państwa członkowskie. I ta koncepcja ma teraz najwięcej zwolenników.
Pierwszym krokiem do zjednoczenia Europy było założenie w 1951 roku Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali. Tworzyło ją 6 państw - Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, Niemcy i Włochy. Kraje współpracowały w dziedzinach górnictwa i hutnictwa. Sukces zachęcił kraje do szerszego zjednoczenia. Na konferencji w Massynie ministrowie spraw zagranicznych postanowili objąć integracja całość gospodarki. W 1957 roku w Rzymie podpisano dwa traktaty. Pierwszy powołał do życia Europejską Wspólnotę Gospodarczą (EWG), która przekształciła się później we Wspólnotę Europejską. Miała doprowadzić do zniesienia ceł i powstania wspólnego rynku towarów, kapitału i pracy. Na podstawie drugiego traktatu powstał Euroatom- organizacja współpracy w przemyśle nuklearnym. Obie organizacje nadal istnieją i tworzą część systemu tworzącego Unię Europejską.
Obecnie do wspólnoty Unii Europejskiej należy piętnaście państw: Francja, Hiszpania, Niemcy, Szwecja, Finlandia, Włochy, Wielka Brytania, Grecja, Portugalia, Austria, Dania, Irlandia, Belgia, Holandia, Luksemburg.
Krajami, które kandydują do Unii Europejskiej w 2004 roku są: Polska, Węgry, Czechy, Litwa, Słowacja, Estonia, Słowenia, Cypr i Malta.
Karolina Rafał klasa IIIF