Napisane przez  MK
13
Lip
2008

Portrety i kwiaty Janiny Zielińskiej

W Muzeum Bolesława Prusa wystawione są prace nałęczowskiej malarki Janiny Zielińskiej. Na portretach można odnaleźć znajome twarze mieszkańców Nałęczowa. Artystka najchętniej uprawiała malarstwo olejne i pastel. Dominującą tematykę jej prac stanowią kwiaty, portrety i pejzaże. Przykładała wielką wagę do koloru i światła w malarstwie. Bliski był jej impresjonizm. Próbowała swoich sił też w innych dziedzinach sztuki: w grafice, mozaice, plakacie, w malarstwie ściennym.

Urodzona na Kresach w 1915 w Żwinogródce. Do Nałęczowa przybyła z rodzicami i bratem w 1918 r. W 1922 ojciec malarki zakupił ziemię w wąwozach kurortu i wybudował dom. Od najmłodszych lat przejawiała zdolności artystyczne. Pierwszym nauczycielem, który wprowadzał ją w tajniki rysunku, był malarz Krystyn Wiercieński. W 1933 r., po zdaniu egzaminu dojrzałości w lubelskim LO ss. Urszulanek została przyjęta na ASP w Warszawie. Była uczennicą profesora Pruszkowskiego. Dyplom uzyskała w pracowni prof. Mieczysława Kotarbińskiego.
Okupację spędziła w Nałęczowie. Po wojnie pracowała w teatrze w Olsztynie, gdzie założyła Związek Plastyków. Po pięciu latach przeniosła się do Warszawy i podjęła pracę nauczyciela w Szkole Rzemiosł Artystycznych, a po dwóch latach zatrudniła się w Pracowni Sztuk Plastycznych przy planach wystawowych.

Artystka brała udział w plenerach, w wielu wystawach krajowych i zagranicznych. Prezentowała swoje prace w Toruniu, Olsztynie, Bydgoszczy. We Francji i Danii otrzymała dyplomy: "Inter 72" i "Inter 73"., oraz Grand Prix w grupie polskiej na wystawie UNESCO w Monte Carlo. W Dusseldorfie w 1976 prezentowała wystawę indywidualną. Jej projekty i realizacje technik ściennych znajdują się w Olsztynie, Kozienicach, Janikowie, Warszawie, Marysinie Wawerskim, a realizacja sgrafitta na Starym Mieście w Lublinie. Z chwilą przejścia na emeryturę na miejsce stałego pobytu wybrała Nałęczów.
Zmarła w 1997 r. i została pochowana na miejscowym cmentarzu.

(MK)
(2 głosów)